1. Mijn revalidatie traject ~ De aanloop .

1. De aanloop naar mijn revalidatie traject.

Via het uwv en de huisarts krijg ik te horen dat ik misschien wel baat kan hebben bij een revalidatie traject. Omgaan met de pijn. Niet geschoten is natuurlijk altijd mis en ik wil iets gaan ondernemen, want het is te heftig op het moment....

Het opstaan duurt ongeveer al anderhalf tot drie uur, voordat ik eindelijk klaar ben en naar beneden kan gaan. Energie loos, leeg wakker worden, moed verzamelen om de dag te beginnen. En dan ben ik nog niet eens onder de douche geweest, want daar moet ik sowieso al ruim twee uur voor uittrekken.

Ik kan 1 x per dag met de hond 4 minuutjes naar buiten...en dan stopt het ook wel zo'n beetje. Af en toe een boodschapje doen, regelmatig Ro naar het ziekenhuis brengen en eens in de week heerlijk zingen.

Huishouden doen lukt niet, echt helemaal niet. Kan niet eens een pan afwassen.

Extreme vermoeidheid en pijn door fibromyalgie en artrose overheersen alles.

Op 17 juni 2015 heb ik mijn eerste gesprek bij de revalidatie arts, Dr. Rockx.

Hij verwijst me naar een speciaal team dat in het Spaarne Haarlem Noord ziekenhuis gevestigd zit. Na een lange wachtlijst kan ik daar in december eindelijk de intake komen doen. Er volgt een lang gesprek, waarbij ik zo goed mogelijk vertel, wat er allemaal gaande is in mijn leven tot nu toe. Dat valt niet mee, want het is nogal veel geweest. Gelukkig helpt Ro me op de momenten dat ik het even niet meer kan. Ik ben zo blij met zijn onvoorwaardelijke steun!

Uiteindelijk hoor ik na een team overleg een week later, dat ze mij niet geschikt vinden voor hun revalidatie traject. Door mijn extreme vermoeidheid en flinke lichamelijke klachten durven ze het niet met mij aan en vinden ze de vier maanden een te lange periode, die ze voor mij te zwaar inschatten.

Ik moet wel slikken. "Ik ben te slecht voor een revalidatie traject...." 

.....??.... Ik kan nog net vragen, wat ik dan wél mag gaan doen! Dat weten ze niet en ze gaan het door spreken met Dr. Rockx.

Ze beloven contact met me op te nemen, zodra er in een volgend overleg duidelijkheid komt, wat ik dan wél kan gaan doen.

Helaas blijft dit uit en ga ik er zelf maar weer achteraan. Bellen voor een afspraak bij Dr. Rockx, om te horen of hij misschien een andere optie voor me heeft. Ondertussen hoor ik van Martin bij het medisch fitness (dat ik inmiddels al bijna een jaar doe) dat ook zij in de praktijk een revalidatie team hebben.

Dit voorstel neem ik mee naar Rockx en hij wilde me hetzelfde voorstellen.

Medinello heet dit team en ik ga me gelijk aanmelden voor een intake.

Gelukkig staat de huisarts, Peter Paardekoper, er gelijk achter en zorgt voor de verwijzing.

Niet veel later heb ik een aantal intakes die ik mag gaan doen. 
Dankzij Martin is het een maand vervroegd, omdat hij het zo belangrijk vond, dat ik niet nog langer thuis zou zitten met niets doen. "Stil staan is achteruitgang", aldus Martin.
Op 26 en 28 januari en op 1 en 2 februari 2016 staan ze dus al gepland. Pré intake met veel informatie, fysiotherapeut, psychiater, manueel therapeut en de arts bezoek ik die week. Op vrijdag 5 februari krijg ik dan te horen dat ze het met me aan durven. Ik mag starten!! Yes, ik ben blij, eindelijk mag ik het gaan proberen.

Thuis zitten is zo dubbel, ik weet dat ik niet anders kan, maar ohh wat voel ik me schuldig!

Ook bij medinello krijg ik te horen, dat het een heel pittig traject gaat zijn, en dat ze niet weten of ik het echt ga volhouden, omdat mijn extreme vermoeidheid en hoeveelheid pijn toch wel zorgen baren.

Na een paar dagen krijg ik al een hele planning, drie tot vier keer per week zal ik in vier maanden tijd naar Haarlem heen en weer mogen gaan.

Fysiotherapie, balans in de dag, pijn educatie, psychische begeleiding, enz.

Soms 3 afspraken op een dag, en daar zie ik dan wel hard tegenop, maar ik ga hier open in en probeer het allemaal op me af te laten komen. Wie weet hoe snel ik vooruit zal gaan :-)

Kom maar op, ik ben er klaar voor!