37,2. Mijn revalidatie traject ~ Drieëntwintigste keer fysio.

37,2. Mijn revalidatie traject ~ Drieëntwintigste keer fysio.

Op de groep bij Iris.

Vrijdag, 29 april 2016.

Ik ben blij dat ik toch al had afgesproken, dat ik een half uur later pas zou gaan beginnen vandaag, dan hoef ik minder lang op Ro te wachten tot hij klaar is met medisch fitness na de dialyse. Bij Bianca was het natuurlijk net al uitgelopen, dus ben ik in principe gewoon nog op tijd bij de fysio groep. Kiek had dinsdag natuurlijk al gevraagd of ik vrijdag nog even wilde blijven tot 13:00 uur, zodat ze nog afscheid kan nemen, en nu hoor ik dat Syl en Shukran ook voor de laatste keer zijn vandaag.

Jeetje, dat doet me best veel, ik heb altijd zo'n schik met die meiden, dat ik ze echt ga missen de komende maand. En dat terwijl mijn drijfveer al minder is. Mja, ik zie wel hoe het gaat verlopen, wie weet leer ik weer anderen kennen, die net zo prettig in de omgang zullen zijn ;-)

Later blijkt dat Alinda eigenlijk officieel ook voor het laatst is vandaag, maar doordat ze een maand bijna niks heeft kunnen doen vanwege die astma aanval, mag ze die maand nog inhalen. Yeah, prettig!! Ik vind het gezellig als zij er ook is, nu al helemaal met het vertrek van de andere drie. 

Maakt niet uit wat we verder nog doen vandaag, ik besluit dat ik ga blijven zeuren om gebak en ze daarmee te plagen. Bij alles wat ze vertelden of zeiden, zat ik met mijn grote mond er tussendoor te blèren over gebak, lol. Het leuke van dit soort momenten is dat Iris ook gewoon lekker mee doet en er de humor van inziet en olie op het vuur gooit. Heel prettig zo.

Maar goed, Iris komt al vlak nadat ik binnen kwam naar me toe en we hebben het over mijn rug en de beslissing over 1 x per week fysio. Dat ik dat het liefste op de vrijdag doe, omdat Ro dan toch ook medisch fitness doet. Wel zo handig, dat scheel op en neer rijden. Maar nu eerst naar de grote zaal, ik kan op een rustig tempo wel mijn armen een beetje trainen / bewegen, daarmee belast ik mijn onderrug niet zo erg. Het lopen op de band sla ik over.

Cindy is er ook met een groep dames en die zijn op de ballen allerlei oefeningen aan het doen. Ik zit op de toestellen vlak achter die dames en kijk ik Cindy in haar gezicht. Op gegeven moment heb ik van bovenaf waar ik zit een flink inzicht in hoe de borsten van een oudere dame in haar BH gefrot zitten. Uhm... dit is niet waar ik op zit te wachten!

Tussen mijn oefeningen door probeer ik mezelf dan ook flink af te leiden, maar dat is niet gemakkelijk daar. Sterker nog, het werd erger. Cindy doet een oefening voor en terwijl ze dat doet, kijken alle dames vol interesse naar haar en gaan het vervolgens zelf proberen. Cindy roept ondertussen de uitleg door de ruimte: "Voeten op de grond, bovenlichaam op de bal, dan duw je vervolgens je billen hoog de lucht in en laat je je weer zakken, totdat je weer een rechte plank bent." Uhm.... dit is wel ... uhm..... pffff! Die dames staan dus wel met hun voeten richting mij hè?! Krijg je er een beeld bij?!

Een flink aantal oudere damesbillen worden stuk voor stuk zo hoog mogelijk de lucht in geduwd, waarbij de meeste dan klem komen te zitten in de te strakke leggings....!!

Ik roep naar Cindy dat ze het volgens mij expres doet en dat ze die oefening verzon waar ik bij zat!! Dat resulteert in een olijke lach bij Cindy en heb ik mijn afleiding gelukkig eventjes te pakken. Daarbij kruis ik mijn onderarmen en handen zoveel mogelijk voor mijn ogen, zodat ik het beeld niet op mijn netvlies hoef te laten landen!!

:-p

Dan zie ik ook dat Syl even verderop in de zaal begonnen is en uiteraard ziet ze mij weer lachen en lol maken. Zoals meestal wandel ik dan zodra ik klaar ben naar haar toe en babbel er dan vrolijk op los. Soms heel serieus, maar dit keer over de oude fietsenstallingsgleuven die ik nu voor mijn neus zag verschijnen. :-)

Ondertussen gaat Syl gelukkig wel gewoon door met haar oefeningen, zodat ik me niet al te schuldig voel, want nu leid ik haar tenminste niet te veel af. Al komt dat op anderen waarschijnlijk ietsje anders over, want een heerschap komt zeer "tactisch" vragen hoelang Syl nog nodig denkt te hebben, omdat precies dat toestel ook nog op zijn lijstje staat! Ik heb netjes geprobeerd om tactisch te antwoorden.  Toen ik niet langer meer kon staan, wandelde ik langs datzelfde heerschap, dat nu maar grondoefeningen aan het doen was, waarbij ik het niet kon nalaten om hem te melden dat "zijn" toestel nú vrij is! Ik schiet verderop dan ook hard in de lach, want Syl was blijkbaar achter me aan gewandeld en zij wees hem er ook nog eens een keertje op, haha.

Terug in de zaal ga ik op een stoel zitten en wacht ik tot Amal klaar is op de grijze bal. Ondertussen natuurlijk lekker klessebessen met de rest van de dames en zeuren om het afscheidsgebak! 

Uiteindelijk kan ik op de bal en veel meer dan heen en weer wiebelen lukt me niet, ik heb erg veel pijn van die ontstoken tussenwervelschijf. Ik vecht er niet tegen en denk bij mezelf: "Nou, dan maar gewoon niet, ik heb het in elk geval wel geprobeerd" en dan is het ook goed. Dat kleine irritante stemmetje achter in mijn hoofd, dat niet eens is met mijn opgeef mentaliteit, duw ik dan gewoon dapper, vakkundig en resoluut weg ;-)

Met Syl heb ik inmiddels geregeld dat ze me toe voegt op facebook, zodat we elkaar niet uit het oog verliezen. We kunnen het tenslotte leuk met elkaar vinden. Wie weet ga ik haar en haar Loes ooit nog eens op strand ontmoeten ofzo, lijkt me best gezellig.

Wanneer Kiek voor haar laatste keer langskomt, doe ik hetzelfde. Ook zij voegt me toe zodat we contact kunnen blijven houden. Prettig zo!

Al met al een vreselijk lange dag voor me. Zeker als je bedenkt dat ik de hele nacht mijn bed niet gezien heb door bepaalde spanningen, die ik niet van me af kon schudden.

Ik stond om 04:30 uur nog een uur lang onder de douche, maar ook daarna lukte het slaperig worden niet. Dat kwam pas wanneer Ro onderweg was naar het ziekenhuis voor zijn dialyse om 08:15 uur, toen heb ik een klein uurtje kunnen slapen voordat ik hierheen moest gaan. Nu dus snel naar huis en plat op de bank, weltrusten!

Geniet van jullie weekend, 

omdat de dinsdag nu weg valt en ik de rest van de week voor het eerst geen afspraken heb staan, typ ik nu:
Tot volgende week vrijdag, dan ben ik er pas weer!!

:-D